ประวัติสุนทรภู่

 

        สุนทรภู่เป็นกวีเอกของไทยในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์   ซึ่งมีศิลปะการเรียบเรียงคำขึ้นเป็นบทร้อยกรองที่เปี่ยมล้นด้วยอรรถรสและคุณค่าแห่งวรรณศิลป์ประเภทกลอนสุภาพที่โดดเด่นที่สุดหาคนจับยาก  สุนทรภู่มีชีวิตที่ไม่ค่อยราบรื่นนักทั้งด้านชีวิตครอบครัวและหน้าที่การงาน   มีชีวิตเหมือนนิยายในยามรุ่งเรืองมีทั้งชื่อเสียงเกียรติยศแต่ในยามตกอับแสนลำบากยากแค้น  แต่ไม่ว่าสุนทรภู่จะอยู่ในห้วงเวลาเช่นใดก็ตามแต่สุนทรภู่ก็สามารถสร้างสรรค์บทร้อยกรองที่ทรงคุณค่าเปี่ยมล้นด้วยคุณภาพตามรูปแบบฉันทลักษณ์และแทรกอุทาหรณ์สอนใจจนพูดกันติดปากในยุคทุกสมัย  งานเขียนของสุนทรภู่จึงเป็นมรดกอันล้ำค่าของแผ่นดินควรค่าแก่การอนุรักษ์สืบสานให้เป็นมรดกของชาติสืบต่อไป

             สุนทรภู่  เกิดเมื่อวันจันทร์ที่  ๒๒  มิถุนายน   พุทธศักราช  ๒๓๒๙   ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช  บิดาเป็นคนบ้านกล่ำ  อำเภอแกลง  จังหวัดระยอง   มารดาเป็นคนเมืองใดไม่ปรากฏแต่เป็นนางนมของพระองค์เจ้าจงกล   พระธิดาในกรมพระราชวังหลัง  สุนทรภู่เรียนหนังสือครั้งแรกกับพระที่วัดชีปะขาวหรือวัดศรีสุดาราม    ริมคลองบางกอกน้อย  ต่อมามารดาพาเข้าไปถวายตัวเป็นข้าในกรมพระราช

วังหลัง

              เมื่อเป็นหนุ่ม  สุนทรภู่ได้ชอบผู้หญิงคนหนึ่ง  ชื่อนางจัน  ความที่เป็นคนเจ้าบทเจ้ากลอนสุนทรภู่ได้แต่งเพลงยาวเกี้ยวพาราสีนางจัน  ทำให้บิดาของนางไม่พอใจ  ให้คนไปจับและนำความขึ้นกราบบังคมทูลพระราชวังหลัง  ทำให้สุนทรภู่ถูกจองจำคุก  แต่สุนทรภู่ก็ถูกจองจำอยู่ไม่นานก็ได้รับการปล่อยตัวเพราะกรมพระราชวังหลังประชวรและทิวงคต   สุนทรภู่ต้องการบวชเพื่อล้างอัปมงคลจึงไปหาบิดาที่เมืองแกลง   สุนทรภู่เดินทางไปเมืองแกลงโดยทางเรือการเดินทางเป็นไปด้วยความยากลำบาก  เมื่อไปถึงแล้วก็ไม่ได้บวชตามที่คิดเพราะสุนทรภู่ได้ล้มป่วยลงแทบเอาชีวิตไม่รอด   ในคราวไปเมืองแกลงครั้งนั้นสุนทรภู่ได้แต่ง  นิราศเมืองแกลง  ซึ่งเป็นนิราศเรื่องแรกของสุนทรภู่